İyi ebeveynler , çocuklarının beladan uzak durmalarını, okulda iyi olmalarını ve yetişkinler olarak harika şeyler yapmaya devam etmelerini ister.
Başarılı çocukları yetiştirmek için belirlenmiş bir tarif olmasa da, psikologlar başarıyı öngören birkaç faktöre işaret etmişlerdir. Yetişkinliğe uygun bir çocuğu yetiştirmek için çeşitli uygulamalar ve teknikler gerekli olsa da, bazı temalar şu ipuçlarını takip eder: Çocuğunuzla zaman geçirmek, çocuğunuzun karar vermesine izin vermek ve mutlu bir ailenizi sürdürmek.
Çocuğun gelişiminin büyük bir kısmı anne-babadan gelir – aynı ailede her iki ebeveyni de sevgi dolu bir ilişki içinde olmak, çocuğun yetişkin yaşamında başarıya yol açar.
İşte başarılı çocukların ebeveynlerinin ortak noktası:
1. Çocuklarını ev işleri yapma eğilimindedirler.
Stanford Üniversitesi’ndeki birinci sınıf dekanı Julie Lythcott-Haims ve bir TED Talks Live etkinliğinde ” Büyütülür” yazarı “Çocuklar bulaşıkları yıkamıyorsa, başkaları için bunu yapıyor demektir.” .
“Ve böylece sadece işden değil, işin yapılması gerektiğini ve her birimizin de bütünün iyileşmesine katkıda bulunması gerektiğini öğrenmekten vazgeçtiler ” dedi.
Lythcott-Haims, ev işleri konusunda yetişen çocukların iş arkadaşlarıyla iyi işbirliği yapan çalışanlar haline geldiğine, daha empatik olduklarına inanıyor çünkü mücadelenin nasıl göründüğünü ilk elden biliyorlar ve bağımsız olarak görevlerini başarabiliyorlar.
Bunu, bugüne kadar yapılmış en uzun boylam çalışma olan Harvard Grant Study’ye dayandırıyor.
Tech Insider , “ Onlara ev işleri yaparak – çöpleri dışarı atıp kendi çamaşırlarını yıkayarak – hayatın bir parçası olmak için yaşam işlerini yapmam gerektiğini fark ettiler ” dedi .
2. Çocuklarına sosyal becerilerini öğretme eğilimindedirler.
Pennsylvania Eyalet Üniversitesi ve Duke Üniversitesi’nden araştırmacılar, anaokulu ve 25 yaşları arasında ABD’deki 700’den fazla çocuğu izlemiş ve anaokulları olarak sosyal becerileri ile yirmi yıl sonra yetişkinler arasındaki başarıları arasında anlamlı bir ilişki bulmuşlardır .
20 yıllık araştırma, akranları ile istemeden işbirliği yapabilen, başkalarına yardımcı olabilecek, duygularını anlayabilen ve sorunları kendi başlarına çözebilecek sosyal açıdan yetkin çocukların üniversite diploması kazanma ve tam gün olma ihtimalinin çok daha yüksek olduğunu gösterdi. 25 yaşına göre meslek, sınırlı sosyal becerilere sahip olanlara göre.
Sınırlı sosyal becerilere sahip olanlar da tutuklanma, içki içme ve toplu konut için başvuruda bulunma şanslarını arttırdılar.
Araştırmayı finanse eden Robert Wood Johnson Vakfı’nın program yöneticisi Kristin Schubert, “Bu çalışma, çocukların sosyal ve duygusal becerilerini geliştirmelerine yardım etmenin, onları sağlıklı bir geleceğe hazırlamak için yapabileceğimiz en önemli şeylerden biri olduğunu gösteriyor” dedi . bir sürüm .
“Bu yaşlardan itibaren, bu beceriler bir çocuğun koleje mi yoksa hapishaneye mi gideceğini ve nihayetinde işe ya da bağımlı olup olmadıklarını belirleyebilir.”
3. Beklentileri yüksek olma eğilimindedir.
2001 doğumlu 6.600 çocuktan oluşan ulusal bir anketten elde edilen verileri kullanarak, California’daki Los Angeles Üniversitesi Kaliforniya Üniversitesi’nden Profesör Neal Halfon ve meslektaşları , ebeveynlerin çocukları için bekledikleri beklentilerin kazanım üzerinde büyük bir etkisi olduğunu keşfetti .
“Gelecekte kolej gören anne-babalar, gelirleri ve diğer varlıkları ne olursa olsun, çocuğunu bu amaç doğrultusunda yönetiyor gibi görünüyordu” dedi .
Standart testlerde bulgular ortaya çıktı: En kötüsünü yapan çocukların% 57’sinin velileri tarafından üniversiteye gitmeleri beklenirken, en iyisini yapan çocukların% 96’sının üniversiteye gitmesi bekleniyordu.
Bu, başka bir psişik bulguyla aynı doğrultuda düşer: “Bir kişinin diğerinden beklediğinin kendisinin yerine getirdiği bir kehanet olarak hizmet edebileceğini belirten Pygmalion etkisi.” Çocuklar söz konusu olduğunda ebeveynlerinin beklentilerine cevap verir.
4. Birbirleriyle sağlıklı ilişkiler kurma eğilimindedirler.
Illinois Üniversitesi’nde yapılan bir inceleme çalışmasına göre , çatışmalı ailelerdeki çocuklar, ister sağlam ister boşanmış olsunlar, birlikte yaşayan ebeveynlerin çocuklarından daha kötü ücret alıyorlar .
Illinois Üniversitesi ACES Kolejinde İnsani ve Toplumsal Gelişim Bölümü Başkanı ve profesörü ve inceleme yazarı olan Robert Hughes Jr., bazı çalışmaların, çatışma dışı tek ebeveynli ailelerdeki çocukları çocuklardan daha iyi bulduğunu belirtti. ihtilaflı iki ebeveynli aileler.
Hughes, boşanmadan önceki ebeveynler arasındaki çatışmaların da çocukları olumsuz yönde etkilediğini, boşanma sonrası çatışmaların çocukların uyumu üzerinde güçlü bir etkiye sahip olduğunu belirtti .
Bir araştırma, boşanmadan sonra velayeti olmayan bir babanın çocuklarıyla sık sık temas halinde olduğu ve asgari ihtilaf olduğu durumlarda çocukların daha iyi idare ettiğini ortaya çıkardı. Ancak çatışma olduğunda, babadan sık sık yapılan ziyaretler çocukların daha iyi uyum sağlamasıyla ilgilidir.
1998’den 2007’ye kadar anaokuluna giren 14.000’den fazla çocuktan oluşan bir gruptan alınan çalışma, genç anneler (18 yaş veya küçük) doğan çocukların liseyi bitirmeleri veya koleje gitmelerine meslektaşlarına göre daha az sahip olduklarını buldu.
Aspirasyon en azından kısmen sorumludur. Bowling Green State Üniversitesi psikoloğu Eric Dubow, yarı-doğumlu New York’taki 856 kişiden oluşan bir uzunlamasına çalışmasında , “8 yaşındayken ebeveynlerin eğitim düzeyinin, 40 yıl sonra çocuk için eğitim ve meslek başarısını önemli ölçüde öngördüğünü” buldu.
6. Çocuklarına matematiği erken öğretme eğilimindedirler.
Bir 2007 meta-analiz ABD, Kanada ve İngiltere genelinde 35.000 okul öncesi gelişen matematik becerilerini erken büyük bir avantaj dönüşebilir bulundu.
Ortak yazar ve Northwestern Üniversitesi araştırmacısı Greg Duncan, “Erken matematik becerilerinin en önemli önemi – sayıları, sayıları ve diğer ilkel matematik kavramlarını bilen okula başlama – bu çalışmadan çıkan bulmacalardan biri” dedi. bırakın . “Erken matematik becerileri ustalığı, yalnızca gelecekteki matematik başarısını değil, aynı zamanda gelecekteki okuma başarısını da öngörür.”
7. Çocuklarıyla ilişki kurma eğilimindedirler.
Yoksulluk içinde doğan 243 kişiden oluşan bir 2014 araştırması , ilk üç yıllarında “hassas bakım” alan çocukların sadece çocukluk çağındaki akademik testlerde daha iyi performans göstermediğini, aynı zamanda 30’lu yaşlarda daha sağlıklı ilişkiler ve daha yüksek akademik başarı elde ettiklerini ortaya koymuştur.
PsyBlog’ta bildirildiği üzere , hassas bakıcı olan ebeveynler “çocuklarının sinyallerine derhal ve uygun şekilde yanıt verir” ve “çocukların dünyayı keşfetmeleri için güvenli bir temel sağlar”.
Coauthor ve Minnesota Üniversitesi Psikolog Lee Raby röportajında , “Bu, erken ebeveyn-çocuk ilişkilerine yapılan yatırımların, bireylerin yaşamları boyunca biriken uzun vadeli getirilere yol açabileceğini gösteriyor.” Dedi .
8. Genellikle daha az stresli olurlar.
Brigid Schulte tarafından The Washington Post’ta yapılan son araştırmalara göre , annelerin 3-11 yaşları arasındaki çocuklarla geçirdikleri saatlerin sayısı çocuğun davranışını, refahını veya başarısını tahmin etmek için çok az şey yapıyor.
Dahası, “yoğun annelik” veya “helikopter ebeveynliği” yaklaşımı geri tepebilir.
Çalışma yazarı ve Bowling Green State Üniversitesi Sosyoloğu Kei Nomaguchi, The Post’a verdiği demeçte, “Özellikle anneler, işle ilgili hokkabazlık ve çocuklarla zaman bulmaya çalışırken, aslında çocuklarını kötü yönde etkileyebileceği için stres altında olduklarında,” dedi.
Duygusal bulaşma – veya insanların soğuk algınlığı gibi birbirlerinden duygularını “yakaladıkları” psikolojik fenomen – nedenini açıklamaya yardımcı olur. Araştırmalar eğer arkadaşın mutlu olursa, o parlaklığın seni etkileyeceğini gösteriyor; eğer üzgünse, bu kasvetlilık de aynı şekilde değişecektir. Eğer bir ebeveyn tükenirse veya sinirlenirse, bu duygusal durum çocuklara geçebilir.
9. Başarısızlıktan kaçınma çabalarına değer verirler.
Çocukların başarının geldiğini düşündüğü yer, onların kazanımlarını da öngörür.
Yıllar geçtikçe, Stanford Üniversitesi psikoloğu Carol Dweck, çocukların (ve yetişkinlerin) başarıyı iki yoldan biriyle düşündüğünü keşfetti. Aşırı de hep-fantastik Beyin avanta , Maria Popova onlar böyle küçük bir şey go diyor ki:
Bir ” sabit zihniyet “, karakterimizin, zekamızın ve yaratıcı yeteneğimizin, herhangi bir anlamlı şekilde değiştiremeyeceğimiz statik güçler olduğunu ve başarının, bu değerlerin eşit olarak nasıl ölçtüğünü gösteren bir değerlendirme olan bu doğal zekanın onaylanması olduğunu varsayar. sabit standart; başarı için çabalamak ve her ne pahasına olursa olsun başarısızlıktan kaçınmak akıllı ya da yetenekli olma duygusunu korumanın bir yolu haline geldi.
Öte yandan bir ” büyüme zihniyeti ” meydan okumaya başlar ve başarısızlığı istihbarat dışı kanıt olarak değil, büyüme ve mevcut yeteneklerimizi genişletmek için sağlam bir sıçrama tahtası olarak görür.
Çalışma, çalışan annelerin kızlarının daha uzun süre okula gittiklerini, denetleyici rolde iş bulma olasılıklarının daha yüksek olduğunu ve evde kaldıkları anneler tarafından yetiştirilen yaşıtlarına göre% 23 daha fazla para kazandıklarını ortaya koydu.
Çalışan annelerin oğulları, ev işleri ve çocuk bakımı üzerine daha fazla adım atma eğilimindeydiler, çalışma, çocuk bakımı için haftada yedi buçuk saat, ev işlerinde ise 25 dakika daha harcadılar.
Çalışmanın baş yazarı Harvard Business School profesörü Kathleen L. McGinn, Business Insider’a verdiği demeçte, “Rol modelleme, nasıl davrandığınız, ne yaptığınız, yaptığınız faaliyetler ve neye inandığınız konusunda uygun bir sinyal vermenin bir yoludur” dedi. .
“Bilgi, bildiğimiz, toplumsal cinsiyet eşitsizliği üzerinde çalışan bir anne tarafından yarattığı kadar net bir etkisi olan çok az şey var” dedi .
11. Sosyoekonomik statüleri daha yüksek olma eğilimindedir.
Trajik bir şekilde, Amerikalı çocukların beşte biri yoksulluğun içinde büyüyor , bu durum potansiyellerini ciddi şekilde sınırlıyor.
Daha aşırı hale geliyor. Stanford Üniversitesi araştırmacısı Sean Reardon’a göre , yüksek ve düşük gelirli aileler arasındaki başarı açığı “2001’de doğan çocuklar için 25 yaşından daha erken olanlardan yaklaşık% 30 ila% 40 daha büyük.”
“Farklı ” yazar Dan Pembe not etmiştir, ebeveynler için daha yüksek gelir, SAT çocuklar için puanları. Daha yüksek “Yok kapsamlı ve pahalı müdahaleler, sosyoekonomik statü eğitim düzeyi ve performans çok neyin” diye yazdı .
12. Bunlar “otoriter” veya “izinli” den daha sık “yetkili” dir.
İlk olarak 1960’larda yayınlanan, Berkeley’deki gelişim psikoloğu Diana Baumride Kaliforniya Üniversitesi tarafından yapılan araştırmada, temelde üç tür ebeveynlik stili olduğu bulundu :
İzin Verici: Ebeveyn, bencilsiz olmaya ve çocuğu kabul etmeye çalışır
Otoriter: Ebeveyn, bir davranış standardı temelinde çocuğu şekillendirmeye ve kontrol etmeye çalışır.
Yetkili: Ebeveyn çocuğu rasyonel bir şekilde yönlendirmeye çalışır
İdeal yetkilidir. Çocuk otoriteye saygı göstererek büyür, ancak onun tarafından boğularak hissetmez.
13. “Kum” öğretme eğilimindedirler.
2013 yılında, Pennsylvania Üniversitesi psikoloğu Angela Duckworth, cesur denilen güçlü, başarı kazandıran bir kişilik özelliğini ortaya çıkarması için MacArthur “dehası” ödülünü kazandı.
“Çok uzun vadeli hedeflere ilgi gösterme ve çaba gösterme eğilimi” olarak tanımlanan araştırması, eğitimsel kazanım, Ivy League’in not ortalamalarında not ortalaması, West Point öğrencilerinde kalma ve ABD Ulusal Hecelemesi’nde rütbe ile ilişkilendirildi. Bal arısı.
Çocuklara hayal etmek – ve taahhüt etmek – oluşturmak istedikleri bir geleceğe öğretmekle ilgilidir.
14. Psikolojik kontrolü değil davranışsal kontrolü uygulama eğilimindedirler.
University College London’dan yapılan uzunlamasına bir çalışmaya göre , ebeveynlerin çocuklarını psikolojik olarak kontrol etmeleri yaşam doyumu ve zihinsel iyilik hallerinde önemli bir rol oynamaktadır.
Jeff Haden’in Mic için açıkladığı gibi :
Ebeveynlerini psikolojik olarak daha az kontrol sahibi olarak algılayan ve büyüdükçe daha fazla ilgilenenlerin yetişkinler olarak daha mutlu ve daha memnun olmaları muhtemeldi.
Kapak tarafında, ebeveynleri büyüdükçe daha fazla psikolojik kontrol uygulayan insanlar, yetişkin yaşamları boyunca önemli ölçüde daha düşük zihinsel iyilik sergilediler; Aslında, etkinin yakın arkadaşın ya da akrabasının yakın zamandaki ölümüne benzer olduğuna karar verildi.
Çocukların kendi kararlarını vermelerine izin vermemek, mahremiyetlerini istila etmek, bağımlılığı artırmak ve çocukları istediklerini yapmalarına suçlamak, bir ebeveynin psikolojik kontrolü nasıl uygulayabileceğinin örnekleridir.
Business Insider önce bildirdiği gibi , Dr. Catherine Steiner-Adair gibi kitapların bir aile ve çocuk klinik psikolog ve yazar ” ,” Slate anlattı çocuklarda gıda alışkanlıkları gelişmekte olan o Hem zihinsel hem de fiziksel olarak sağlıklı ebeveynlerin katılımını gerektirir.
Çocuklarının bedenleri kabul etme duygusu ve bedene duyarlı bir kişisel imaj geliştirmelerine yardımcı olmak için, ebeveynlerin kendilerinin ve başkalarının bedenleri hakkında iyi tutumlar, kendilerinin sağlıklı beslenme alışkanlıkları ve yiyeceklerle ilgili olumlu tutumlar modellemesi gerektiğini söyledi .
16. Çocuklarına önyargılı isimler vermeye meyillidirler.
Bir dizi araştırma, adınızın yaşam boyu başarınızı, kiralanabilirliğinizden harcama alışkanlıklarınıza kadar ne kadar etkileyebileceğini göstermektedir .
Kariyer-bilge, yaygın ve kolay telaffuz edilen isimler olan insanlar, örneğin, bulunmuştur fazla başarı elde etmek.
17. Çatışmalarla karşılaştıklarında, çocuklarının önünde adil bir şekilde mücadele etme eğilimindedirler.
Çocuklar, evde destek, uzlaşma ve olumlu duyguları içeren hafif ve ılımlı bir çatışmaya tanık olduklarında, ebeveyn-çocuk ilişkilerine ve okulda ne kadar iyi yardımcı olabileceklerine daha iyi sosyal beceriler, özgüven ve duygusal güvenlik öğrenirler. Notre Dame Üniversitesi’nde gelişim psikoloğu Mark Cummings, Gelişim Bilimi’ne söyledi .
“Çocuklar kavgaya tanık olduklarında ve ebeveynlerin sorunu çözdüğünü gördüklerinde, aslında görmeden önce olduğundan daha mutlular” dedi. “Çocuklara ebeveynlerin işleri yürütebilmelerini sağlar.”
Cummings, çocukların bir ebeveyni kavga etmekten kaçınmak veya iletişim kurmayı reddetmek durumunda kaldıklarında aldıklarını ve duygusal tepkilerinin olumlu olmadığını söyledi.
“Çalışmalarımız, ebeveynlerin geri çekilmesinin uzun vadeli etkilerinin, çocukların uyumunu açık çatışmadan daha fazla rahatsız edici olduğunu göstermiştir” dedi . Çocukların bu örnekte bir şeyin yanlış olduğunu, strese neden olduğunu algılayabileceğini, ancak neyin ya da nedenini anlamadıklarını, bu da uyum sağlamalarının zor olduğunu ifade ediyor.
Yıkıcı çatışmaya tekrar tekrar maruz kalmaktan kaynaklanan kronik stres , endişeli, endişeli, umutsuz, öfkeli, saldırgan, davranışsal olarak zorlanan, hasta, yorgun ve akademik olarak mücadele eden çocukların ortaya çıkmasına neden olabilir .
18. Çocuklarının başarısız olmasına izin verirler.
Çocuk yetiştirmedeki en yeni eğilimlerden biri ” kar küreme ebeveynliği ” ya da bir çocuğun hayatını mikro yönetme ve böylece asla başarısızlıkla karşılaşmamalarıdır. Snowplow ebeveynliğin en zararlı yönlerinden biri, yetişkinliğe iyi bir şekilde devam etmesidir.
The New York Times and Morning Consult’un yaptığı bir ankete göre, 18 ila 28 yaş arasındaki yetişkinlerin ebeveynlerinin dörtte üçü çocuk doktorlarının randevularını ve saçlarını kestirmeleri için kitap ayırıyor.
Julie Lythcott-Haims, yazarı “Bir Yetişkin Raise nasıl Overparenting Trap Molası Ücretsiz ve Başarı İçin Kid hazırlayın,” dedi Times ebeveynlik iyi ebeveynlik tam tersidir kar makinesi.
“Mesele çocuğu yola hazırlamak, çocuğu yola hazırlamak yerine” dedi.
19. Çocuklarının çok fazla TV izlemesine izin vermezler.
Ohio State Üniversitesi’nden yapılan bir 2011 araştırmasına göre , küçük yaşta televizyon izleyen çocuklar iletişim becerilerini bastırmaya eğilimlidir ve TV’nin ebeveyn-çocuk iletişimi miktarını azaltması.
Dessauer , bir çocuk için giydiği kıyafetler de dahil olmak üzere tam olarak ev ödevlerini yaparken ve birlikte oynayabilecekleri kararlar vermek, karar alma isteğini ortadan kaldırabilir .
Dessauer, “Yaşlandıkça başkasının tüm güç ve kontrole sahip olduğu ilişkileri araştırmak olasıdır” diyor Dessauer. Ebeveynleri sorunlarını çözmek için kontrol etmek için ne yapmalı? Dessauer, “Eğer tavsiyede bulunmadan DİNTİRSİNİZ, çocuğunuz muhtemelen farklı yapabilecekleri bazı şeyleri çözecek” diyor.
21. Çocuklarına kendi kendilerini kontrol etmeyi öğretme eğilimindedirler.
Çocuğunuzun kendini kontrol etme hakkı iyi ise, sağlıklı, zengin ve güvenli olmaları daha olasıdır.
Ulusal Bilimler Akademisi Bildirilerinde yayınlanan 32 yıllık bir araştırmaya göre , çocuklarının dürtülerini kontrol altında tutmasını sağlayan ebeveynlerin daha istikrarlı çocuklar yetiştirdiği tespit edildi. Bu çocuklar sağlıklı olmaya devam ettiler, daha fazla paraya sahip oldular, cezai davranışlarda bulunmadılar ve madde bağımlılığı sorunları yaşamadılar.
Yazarlar, “500 kardeş çiftinden oluşan başka bir kohortta, düşük öz kontrolüne sahip kardeş, ortak aile geçmişine rağmen daha kötü sonuçlar doğurdu” dedi.
22. Çocuklarına dikkat etme eğilimindedirler.
Delaware Üniversitesi’nden yapılan bir 2014 araştırmasına göre , yoksulluğa doğan insanların ebeveynleri “hassas bakım” vermesi durumunda, yani ebeveynleri çocuklarına dikkat ettiyse ve dinleselerdi, başarılı olma ihtimalleri daha yüksekti.
Çocukların akademik sınavlarda daha iyi yaptıkları, yetişkinler arasında daha sağlıklı ilişkilere sahip oldukları ve daha yüksek öğrenime devam etme olasılıkları daha yüksekti.
23. Ebeveynler ebeveyn izni alma eğilimindedir.
Çocukluğun ilk ayları, ebeveynlerin çocuklarıyla bağ kurması için çok önemli bir zamandır ve bağlanma süresinin uzun vadeli etkileri olabilir.
Kuzey Carolina Üniversitesi tarafından yapılan Avrupa izin politikaları üzerine yapılan bir araştırma, ebeveyn izni almanın bebek ölüm oranlarını önemli ölçüde azaltabileceğini ve çocuğun genel sağlığını daha iyi hale getirebileceğini buldu.
Doğum İzni Araştırma Enstitüsü’nden (IZA) Bonn’daki son bir araştırmaya göre, doğum izni alan anneler çocuklarına büyük bir iyilik yapıyorlar .
Bu çocuklar IQ’ları daha yüksek, daha eğitimli ve annelik izni almayan annelerin çocuklarından daha fazla para kazanmaya devam ediyorlar. Veriler, bunun özellikle düşük eğitimli hanelerden çocuklar için geçerli olduğunu göstermiştir.
