Dünyanın en hızlı karıncası belli oldu. Dünyanın En Hızlı Karıncaları Saniyede 855 Milimetrelik Nefes Kesici Bir Hıza Ulaştı
Hızlı hayvanları düşündüğünüzde, aklınıza muhtemelen çitalar veya tazılar gibi bir şey gelir. Ancak, saniye başına vücut uzunluğu türünden ölçüm yaparken, eklembacaklı dünyası eşsizdir. Ve şimdi yeni bir rekortmene sahibiz-bir karıncada ölçülen en yüksek hız.
Kazanan Sahralı gümüş karınca (Cataglyphisbombycina) ve hızı saniyede 855 milimetre (33,66 inç).
Bu size pek önemli görünmüyor olabilir ancak, böceğin vücut uzunluğunun saniyede 108 katı. Çita bile saniyede yalnızca 16 vücut uzunluğu hıza ulaşabilir. Usain Bolt’un en yüksek hızı 6.2; Sahralı gümüş karınca hızında hareket edebilseydi, en yüksek koşu hızı saatte yaklaşık 800 kilometre olurdu.
Koşu hızı için (uçuş hızları daha etkileyici), bu durum karıncaları saniyede 322 vücut uzunluğu ile Kaliforniya sahil akarları (Paratarsotomusmacropalpis) ve saniyede 170 vücut uzunluğu ile Avustralya kaplan böceğinin (Cicindelaeburneola) arkasında üçüncü sıraya yerleştirir.
Bu minik karıncalar oldukça şaşırtıcı. 50 santigrat derecenin üzerine çıkan sıcaklıklardan korunmak için çoğu yaratığın günün ortasında dışarı çıkmaktan kaçındığı Sahra Çölü’nde, Sahralı gümüş karıncalar bunu yapmak için bir dizi adaptasyon geliştirmiştir.
Vücutları ısı-şok proteinleri üretir.
Vücutlarını kavurucu kumdan uzak tutmaya yarayan-diğer karıncalardan daha uzun-bacakları vardır. Vücutları, ısıya tepki olarak değil maksimum ısı direnci oluşturmak üzere, yuvadan çıkmadan önce bile ısı-şok proteinleri üretir.
Yuvaya giden en kısa yolun farkında olma için her zaman Güneşi takip ederler. Güneş ışınlarını yansıtarak ve aşırı termal radyasyonu boşaltarak vücutlarını serin tutan, enine kesitte üçgen şekline sahip eşsiz kıllarla kaplanmışlardır. Ve son derece hızlı hareket ederler, böylece sıcak ortama olabildiğince çabuk girip çıkabilirler.
Geri dönmeden önce ölmüş çöl canlılarının karkaslarını temizleyerek yuva dışında sadece birkaç dakika harcarlar.
Karıncaların tam olarak ne kadar hızlı olduğunu değil, bu hıza nasıl ulaştığını bulmak için, Almanya’daki Ulm Üniversitesi’nden biyologlar onları yüksek-hızlı filme almaya karar verdiler.
İlk olarak, bir yuva bulmak zorundaydılar -karıncalar dışarıda çok az zaman harcadıkları için kolay bir görev değil. Ama bu başarıldığında, bir sonraki kısım çok daha kolaydı. Girişine, ucunda karıncaları yuvadan çekmek için bir besleyici olan alüminyum bir kanal yerleştirdiler.
Biyolog Sarah Pfeffer, “Karıncalar yiyecekleri bulduktan sonra -un kurtlarını severler- kanalda ileri geri koşarlar ve biz kameramızı üstten çekecek şekilde monte ettik” dedi.
Buna ek olarak, ekip karıncaların daha düşük sıcaklıklarda nasıl hareket ettiğini görmek için dikkatlice bir yuvayı kazıp Almanya’ya getirdi.
Çölün yoğun sıcağında karıncalar maksimum verimliliktedir. Kaydedilen en yüksek hız saniyede 855 milimetre idi. Almanya’daki laboratuarda, sadece 10 santigrat derece sıcaklıkta, çok daha yavaşlar-saniyede sadece 57 milimetre (2,24 inç).
Ekip ayrıca en yüksek koşma hızını, Sahra Çölü’nde yaşayan ve C. bombycina ile benzer bir yaşam tarzı sürdüren daha büyük Cataglyphisfortis ile karşılaştırdı. C. fortis saniyede sadece 50 gövde uzunluğu olan 620 milimetre maksimum hıza sahip.
Yine degövdesi ile karşılaştırıldığında, C. bombycina’in bacakları C. fortis’inkinden yüzde 20 daha kısadır.
Peki bu kadar hızlı nasıl hareket ediyor?
Yüksek hızlı video bunun da çözülmesine yardımcı oldu -hepsi yürüyüşün hızı ve kontrolünde. Sahralı gümüş karınca daha yüksek hızlara ulaştığında adımını 4,7 mm’den 20,8 mm’ye çıkararak bacaklarını saniyede 1300 milimetre hıza ulaşabilecek kadar savurabilir.
Saniyede 300 milimetreden daha fazla hızda koştuğunda tam bir dörtnala ulaşıyor, altı ayağının tümü bir kerede yerden kalkıyor, ayakları sıkı bir şekilde senkronize oluyor, her ayak 7 milisaniye kadar kısa bir süre için zemine temas ediyor. Bu, kumun içine batmayı en aza indirmeye yardımcı olabilir.
Araştırmadaki bir sonraki adım, karıncaların kaslarının akıllara durgunluk veren hızda hareket etmelerine nasıl izin verdiğini anlamaya çalışmak.
Araştırma, theJournal of ExperimentalBiology’de yayınlandı.
Saygılarımla.
Duygu ARDIÇ
